AGELO – Een bronzen klokje is de nieuwste aanwinst voor de Mariakapel in aanbouw in Agelo. Het is een geschenk van iemand die onbekend wil blijven. De initiatiefnemers van de kapel op de hoek van de Weerselosestraat en de Kipboomweg zijn maar wat blij met de gulle gift. Het klokje wordt straks ook echt geluid.
In één klap slaat Henk Olde Klieverik met zijn troffel een rode baksteen doormidden. Met de kopse kant naar voren drukt hij hem vervolgens vast op de verse specie. Olde Klieverik kijkt vervolgens schuin langs muur en eiken gebintwerk om te zien of alles goed ligt en knikt goedkeurend. Hij draait zich om en lacht.
„Weer een vak gevuld”, zegt hij spontaan. „Nog maar één te gaan. Het schiet lekker op. En het wordt heel mooi.” Dat laatste is eigenlijk een overbodige opmerking want dat kan iedereen wel zien. De Mariakapel van Agelo heeft in nog geen vijf weken tijd haar vorm gekregen.
In het eerste weekeinde van februari werd het gebintwerk in elkaar gezet en op zijn plek op de hoek van de Weerselosestraat en de Kipboomweg geplaatst. Sindsdien is er heel wat gebeurd. De Mariakapel, die de naam Kipboomkapel krijgt, is ontworpen in Saksische stijl; passend bij de omliggende bebouwing in de door boerderijen gedomineerde buurtschap.
De verschillende vakken tussen de eikenhouten gebinten die het bouwwerk bij elkaar houden, zijn inmiddels op één na gevuld met het metselwerk, de eikenhouten voor- en achtergevel compleet met spanten zijn klaar en de rode, holle dakpannen liggen op hun plek. Alleen het torentje ontbreekt nog. De houten constructie is al wel klaar maar moet wat aangepast worden. Dat is nodig om de klok te kunnen bevestigen. „We hebben een klok”, zegt Jan Wilbers enthousiast. Samen met zijn vrouw Ans is hij de initiatiefnemer en stuwende kracht achter de bouw van de Mariakapel in Agelo. De klok was het laatste elementaire onderdeel dat nog ontbrak. „Maar we hoeven niet langer te zoeken”, lacht Wilbers, „we hebben er een geschonken gekregen en daar zijn we heel blij mee.”
Trots demonstreert hij de bronzen klok met een diameter van pakweg 30 centimeter. De afmeting en omvang zijn volgens Wilbers ideaal voor het torentje. „We kunnen de klok ook luiden en gaan dat straks ook daadwerkelijk doen. Alleen op welke momenten, weten we nog niet.”
De schenker van de klok wil anoniem blijven. „Het is een Ootmarsumer”, licht Jan Wilbers een tipje van de sluier op. „Hij heeft die klok dertig jaar geleden een keer gekocht in Brabant. Het ding is afkomstig van een ziekenhuiskapel.
Maar hij heeft er nooit wat mee gedaan. De kapel in Agelo lijkt hem een mooi doel, en dat is het ook. De klank is in elk geval geweldig.”
Wilbers en Olde Klieverik zijn zeer verrast over de support die zij krijgen. „Iedereen leeft mee, dat geeft een fijn gevoel”, vertelt Wilbers. Henk Olde Klieverik knikt. „Als ik hier aan het werk ben, stoppen de mensen hier achter elkaar, Kijken even, steken een duim op of maken een praatje en gaan weer verder.”
Dit weekeinde al kan de voeger aan de slag met de buitenmuren; de werkzaamheden daarna concentreren zich op de binnenkant.
Als eerste wordt een vloer gelegd; van hardstenen antraciet. Tegen de achtermuur komt een soort van altaar waar het beeld van Maria een plek krijgt. Dit beeld is al langer in bezit van Jan en Ans Wilbers; in bruikleen gekregen van het bisdom ’s Hertogenbosch. De kapel wordt afgesloten met een zwaar smeedijzeren hekwerk. Wilbers verwacht dat de bouw van de kapel in de loop van de zomer klaar is. De opening volgt dan in oktober, de Mariamaand.
In de kapel komen vier eikenhouten kerkbanken van elk een meter lengte en afkomstig uit de voormalige kapel van het ziekenhuis in Oldenzaal. „Ook geschonken”, geeft Jan Wilbers veelbetekenend aan. Aan weerszijden komen twee banken. Wilbers c.s. hebben bewust gekozen voor een ruim middenpad. „Dat is ten behoeve van mindervaliden”, zegt Wilbers. „Ook rolstoelers moeten in de kapel terechtkunnen.” De Kipboomkapel is na de ingebruikneming elke dag open. ’s Avonds en ’s nachts is de kapel gesloten.
